Kérdése van? 30 42208002
Przykładowe sentencje:
1. Spieszmy się kochać ludzi. Tak szybko odchodzą...
2. Żal nasz bezmierny, cicha łza się sączy, ucichnie wtedy, kiedy Bóg nas złączy.
3. Zniknąłeś nam z oczu na wieczne sny. Zostawiłeś mi smutek i gorzkie łzy.
4. Ludzie żyją tak długo, jak długo inni pielęgnują pamięć o nich myśląc i kochając.
5. Nie pytam, Cię, Boże dlaczego go zabrałeś,lecz dziękuję za to, że nam go dałeś.
6. Dla nikogo nie odszedłeś, naprawdę będziesz żył w naszych sercach i myślach.
7. Kto żyje w sercu tych, którzy pozostają, nie umiera.
8. Są chwile i ludzie, których się nie zapomina.
9. Śmierć boli nie tych, którzy odchodzą, lecz tych, co wśród żywych pozostają.
10. Pozostaniesz na zawsze w sercach tych, którzy Cię kochali...
11. Dla świata byłeś tylko cząstką, dla mnie całym światem.
12. Rozłąka jest naszym losem, spotkanie naszą nadzieją.
13. Boże pozwól im na udział w szczęściu wiecznym.
14. Można odejść na zawsze, by stale być blisko.
15. Nikt nie umiera na ziemi, dopóki żyje w sercach tych, którzy zostają.
16. Kto Cię poznał, kochał. Kto Cię kochał, opłakuje.
17. Zawsze będziesz między nami, w pamięci i sercach pozostaniesz.
18. Nie umiera ten, kto pozostaje w sercu i pamięci bliskich.
19. Wszystko co miałam w tym grobie się mieści, Śmierć radość zabrała, nie wzięła boleści.
20. Ty żyjesz, choć martwe Twe powieki, bo w sercach naszych trwać będziesz na wieki.
21. Zamknęły się ukochane oczy, spoczęły spracowane ręce, przestało bić kochane serce.
22. Żyłam bo chciałeś, umarłam bo kazałeś. Zbaw Jezu, bo możesz.
23. Śpij spokojnie drogi aniele, zobaczymy się w niebie.
24. Za dobroć serca i poświęcony trud, niech was w nagrodę przyjmie Bóg.
25. Bolesne było nasze rozstanie, lecz taka wola Twoja była Panie.
26. Bóg cię powołał do Królestwa nieba, z Jego wolą pogodzić nam się trzeba.
27. Przestało bić najlepsze z serc tak kochające życie i ludzi żadna cię krzywda ni dotknie już i żadna łza Cię nie obudzi
28. Za wcześnie odeszłaś od nas z Tobą marzenia, sny dla Ciebie miłość i kwiaty, dla nas Tęsknota i łzy.
29. Tak krótko żyłem, a tak żyć chciałem. Bóg tak chciał, odejść musiałem.
